به نقل از «خبرآنلاین»

تهدید ایران به جنگ از سوی آمریکا بعد از سقوط پهپاد در خلیج فارس /رهبری چطور سایه جنگ را از ایران دور کردند؟

تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۱۱۸۸۴

تارنمای حسن روحانی از دیدار رییس جمهوری پیشین ایران با اعضای شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه با او خبر داده و این که در این ملاقات گفته برای رییس جمهوری و دولت بعد از خود ۵ یادگار برجای گذاشتیم.

رییس جمهوری سابق، این ۵ فقره را چنین برشمرده است:
۱. ذخیره ارزی:

"در روزهای آخر ‌دولت دوازدهم میلیاردها دلار اسکناس در بانک مرکزی موجود بود که می‌شد وارد بازار کنیم تا قیمت دلار را به ۱۵ هزار تومان برسانیم، اما برای دولت بعد گذاشتیم که در شرایط سخت از آن استفاده کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیچ دولتی در تاریخ برای دولت بعد چنین مبلغ هنگفتی باقی نگذاشته است. "

روحانی: راهبرد اسرائیل تحریک ایران برای ورود به جنگ است /رهبری بارها در مقاطع بحرانی از وقوع جنگ جلوگیری کردند

۵ هدیه بزرگ روحانی به ابراهیم رئیسی /حرف‌های برخی مسئولان را می‌بینید چقدر بی‌پایه است؟!

این وام گرفتنی است؛ ۷۵ میلیون تومان، بدون ضامن، فوری

۲. برجام آماده برای احیا و عملیاتی شدن:

"تمام بندهای احیای برجام آماده بود. در اسفند ۹۹ یا ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ می شد برجام اجرایی و عملیاتی شود".

۳. تأمین کالاهای اساسی:

"طبق مجوز جلسه سران سه قوه کالاهای اساسی را خریداری کردیم. مسئولان کنونی از طرفی می‌گویند ذخایر ارزی نبود و از طرفی می‌گویند دولت قبل همه ذخایر را خرج خرید کالاهای اساسی کرده بود. استدلال ما این بود که اول سال خریداری شود بهتر است چون نیمه سال گران می‌شود، پس کالاهای اساسی مورد نیاز را برای ماه‌های اول دولت قبل خریدیم."

۴. خرید میلیون‌ها دُز واکسن کرونا:

" واکسن کرونا را هم به قدری خریدیم که من همان موقع گفتم دولت بعد وظیفه دارد فقط آن را تزریق کند."

۵. طرح‌های ملی و استانی آماده افتتاح و بالای ۹۰ درصد تکمیل‌شده:

"مسألۀ ما این دولت و آن دولت نبود، مسألۀ ما مردم بود. بعضی طرح‌ها مانند بیمارستان هزار تختخوابی و تونل سد کانی سیب برای دریاچه ارومیه را که چند ماه تا تکمیل وقت نیاز داشت برای افتتاح در دولت بعد باقی گذاشتیم ولی همین طرح‌ها هم بعد از یک و نیم یا دو سال بعد افتتاح ‌شد و برخی از طرح‌ها هنوز افتتاح نشده‌اند. امیدواریم اینگونه طرح‌ها که در انتظار تکمیل و پیشرفت است جهت رفاه مردم و بهبود زندگی آنها هرچه زودتر به بهره‌برداری برسد."

ابراهیم رییسی البته روایت دیگری دارد و هر چند هنوز واکنش نشان نداده اما طی دو سال و دو ماهی که از عمر دولت او می گذرد بارها گفته است دولت قبل در ماه پایانی برای پرداخت حقوق کارکنان دچار مشکل بود (هرچند توضیح نداده عصای معجزه‌آسایی که در چند روز حقوق کارکنان دولت را تأمین کرده چرا در دو سال و دو ماه بعد که زمام کار را کاملا در دست گرفته‌اند اعجازی نشان نداده و اژدهای تورم را از پا نینداخته تا همچنان قدرت خرید مردم را نبلعد؟)

درباره برجام هم رییس جمهوری فعلی نه تنها آن را یادگار نمی‌داند که اگر رودربایستی نداشت چه بسا از آن به مثابه میراث شوم هم یاد می کرد بلکه از گره نزدن برجام به اقتصاد به عنوان یک دستاورد یاد کرده است. البته از حجم حملات به برجام بعد از انقضای تحریم تسلیحاتی به موجب برجام از ۱۸ مهر کاسته شده است و اگرچه در مذمت درخت می‌گویند اما میوه آن را می‌چینند.

ذخیره کالاهای اساسی را هم قبول ندارد و به دولت خود نسبت می‌دهد منتها ترجیح داده در این مورد توضیح بیشتری ارایه نکند.

واردات واکسن کرونا کوتاه زمانی بعد از استقرار را نیز رییس جمهوری فعلی بارها به دولت خود نسبت داده و در زمره افتخارات دولت مردمی و مدیریت جهادی برشمرده و متقابلا کارشناسان پرسیده‌اند چگونه ممکن است بدون پیش زمینه قبلی چنین امکانی فراهم آمده باشد؟ ضمن این که تزریق واکسن وارداتی از اردیبهشت ۱۴۰۰ آغاز شده بود. جدای اینها یادآوری می‌کنند آنان در مقام منتقد دولت قبل بیش از واردات از تولید در داخل سخن می‌گفتند و اتکا به آن را کافی می‌دانستند.

رییس جمهوری پیشین البته دورکردن شبح جنگ را به خود نسبت نداده و بیشتر به ستایش نقش رهبری پرداخته و در عین حال درباره وضعیت کنونی گفته است:

"شبح جنگ بیش از هر زمانی بر منطقه سایه افکنده است. روزها و هفته‌ها و ماه‌های آینده برای ایران و کل منطقه بسیار سرنوشت‌ساز است و باید هوشیار باشیم تا سایه جنگ به طور کامل از کشور دور شود. بعد از دفاع مقدس هشت ساله، حداقل چند بار، با تدبیر و تصمیم رهبری سایه شوم جنگ از سر کشور دور شد.

- روزی که پهپاد آمریکایی در خلیج فارس هدف قرار گرفت، آمریکایی‌ها ما را تهدید کردند، پیام‌های مختلفی مبادله شد و به طور حساب‌شده جلوی جنگ گرفته شد. بار دوم پس از حمله به آرامکو بود که آمریکایی‌ها ما را متهم کردند. مورد سوم بعد از شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی بود که باید به آن جنایت بزرگ آمریکا پاسخ می‌دادیم. آنها می‌گفتند اگر به نیروهای ما حمله کنید ما ۵۲ نقطه ایران را مورد حمله قرار می‌دهیم. اما ما عین‌الاسد را هدف گرفتیم که طرحی برنامه‌ریزی شده بود. در مجموع ما توانستیم در سه مرحله از جنگ با آمریکا در دوره ترامپ عبور کنیم.

-سخنرانی رهبری چند روز پس از آغاز جنگ اخیر غزه هم جنگ را از کشور دور کرد. همان طور که پس از جنگ اوکراین در یک سخنرانی، پای ایران را از مهلکه کنار کشیدند".

جدای این موارد موضع انتخاباتی حسن روحانی هم قابل توجه است:

" -کشور متعلق به اقلیت خاصی نیست که تصور شود نیازی به حضور و مشارکت ما نیست یا چون ممکن است ردصلاحیت کنند تکلیف از ما ساقط است.

- اینکه فعالان سیاسی در انتخابات شرکت کنند یا نکنند، تصمیم آنهاست اما در این قدم اول که عده‌ای از اعضای حزب اعتدال و توسعه در انتخابات مجلس، پیش‌ثبت‌نام کرده‌اند نشان می‌دهد وظیفه‌ای احساس کرده‌اند. البته تا امروز نشانه‌ای برای برگزاری انتخاباتی پرشور و رقابتی ندیده‌ایم."

حسن روحانی رییس جمهوری سابق را اما با طعنه های او می شناسیم که اگرچه بعد از خروج ترامپ از برجام و تشدید مشکلات اقتصادی و تغییر اولویت ها از آن کاست اما از خاطره ها نرفته و در واکنش به انتساب هر مشکل به دولت قبل در این دو سال گفته است:

"نفرت‌پراکنی و کینه‌توزی از یکدیگر در جریان است. حرف‌های برخی مسئولان را بینید چقدر بی‌پایه است، اگر فردا ترافیک تهران سنگین شود یا بنزین آلوده هوا را ناسالم کند می‌گویند مقصر دولت قبل است."

باید منتظر بود و واکنش رییس جمهوری به اظهارات سَلَف خود را دید و شنید هر چند که قابل حدس است یا به خاطر مسایل و مصایب منطقه به آن نپردازد یا به غلظت قبل نباشد یا تکرار گفته های پیشین باشد: (‌۷۰۰ کشته در روزهای اوج کرونا و خالی بودن صندوق پرداخت حقوق کارکنان و گره زدن برجام به اقتصاد و نادرست بودن شیح جنگ.)

مبنای قضاوت شهروندان البته قدرت خرید و قیمت دلار است و درباره هر دولت چه اصلاح‌طلب از جنس دولت خاتمی، چه اصول‌گرا از جنس دولت احمدی‌نژاد و رییسی و چه اعتدال‌گرا از جنس دولت حسن روحانی با یک متر مشخص داوری می‌کنند: این که دلار را با چه قیمتی تحویل گرفته و با چه قیمتی تحویل داده است. یعنی مشخصه داوری درباره هر دولت نرخ دلار است که هر چه بالاتر رفته اگرچه در دستمزدها هم تغییراتی داده شده اما به نسبت آن حقوق و دستمزدها افزایش نیافته است.

از این رو هر چه از عمر دولت رییسی گذشته و قیمت دلار بالا رفته داوری افکار عمومی منفی تر شده و خود رییس جمهور هم این را می‌داند که در یک گزارش تلویزیونی گفت تا قبل از اعتراضات ۱۴۰۱ دلار نهایتا دو تومان بالا رفته بود و بعد از آن ناگهان تصاعدی شد. در هفته‌های اخیر هم بیم افزایش بیشتر در پی جنگ غزه بود که دولت را واداشت دلار به بازار تزریق کند و مدام تأکید شود ایران درگیر نخواهد شد.

۲۷۲۱۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1831721

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حسن روحانی سیدابراهیم رئیسی برجام توافق هسته ای ایران ارز کالاهای اساسی رییس جمهوری حسن روحانی دولت بعد دولت قبل دو سال طرح ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۱۱۸۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.